Estello-d'aigo(-pecouiado)
Callitriche brutia
Plantaginaceae
Nom en français : Callitriche pédonculé.
Descripcioun :Aquelo estello-d'aigo se rescontro dins li mueio d'un tèms subretout en Prouvènço séusouso. Li fueio soun primo e alor acabado pèr dos dènt, o au contro espatulado. Li fru soun pourta pèr un long pecou (l'estiéu) o direitamen sus la tijo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Callitriche
Famiho : Plantaginaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Abriéu à óutobre
Liò : Aigo
- Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éuroupenco-Ouèst
Ref. sc. : Callitriche brutia Petagna, 1787
Bolo
Eleocharis palustris
Cyperaceae
Autre noum : Boio.
Noms en français : Souchet des marais, Héléocharis des marais.
Descripcioun :La bolo es uno planto pulèu coumuno que trachis dins li palun, li mueio e en ribo d'aigo. En coumparesoun dis àutri meno de Eleocharis, fai d'espigueto pulèu longo (> 1 cm) que caup mai de 8 flour qu'an caduno dous estigmate (tres encò Eleocharis multicaulis). Lis escaumo soun bruno emé uno bando verdo que se vèi bèn (fotò). La subsp. presentado èi palustris emé dos escaumo esterlo à la baso dis espigueto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : ges
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eleocharis
Famiho : Cyperaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eleocharis palustris (L.) Roem. & Schult., 1817
(= Scirpus palustris L., 1953 )